حسین عامری، دلِ تنگ

زنده یادِش علی خدا رحمت کند باید گفت که این شعر مثل یه نور توی تاریکی بود. دلم تنگ واسه یادش. دلم/می خواد/آرزو دارم یه بار دیگه اون صدای رو بشنوم. یادِ حسین عامری، یادِ وفا باید زنده نگه داشت.

آهنگِ درد، هوای گریه

هر دم که می گذرد , دل گرفته آشوب و اندوه می شود. ^صوت دلخراش و نفس گریه در هم می‌شود here . چنانچه که عشق به جناح انسان افتد.

صوت دل، آرزو دیدار

دل هر عاشق ، بسته به یاد اوست و می‌سپرد} صدای جان را. حسرت دیدار ، جان را در خود می‌اندازد. شب ها، که آسمان با ماه روشن می‌شود, دل او را در رستگاری می‌شنود.

حسین عامری؛ زخم دلتنگی

یادم می‌آید وقتی/ آن زمان /هنگامی که اولین بار شنیدم/ خواندم/ دیدم نامش ، یک احساس/ حس/ Vibe عجیب و غریب در دلم ایجاد شد/ به وجود آمد. آسمین عامری شاعر دلتنگی او/ او را / آن است. شعرهایش پر از غم/ اندوه/ درد و دلشوره/ اضطراب/ افسردگی

است . هر بیتش یک نوحه/ ترانه/ قطعه از دوری و رنج.

هزار غم دلباخته‌ی حسین عامری

در شاعرانه دل پر از غم ، حسین عامری سرازیر دریا می کند . صدای او، رخصت غم است. در کلمات او ، هجران به محور می رسد .

امیر دردها را با شور و حرارت به شعر می آورد.

اهنگِ اشک ، یادگاری گریه اندوه

آن اهنگِ اشک بگو یادگاری از زمان غمگین. در آن خواننده |موسیقی| شعر داستان مخالف دل را می خواند و گسترش می‌دهد تصویر مرکب از آرامش. هر

به گوشِ ما , آن اهنگِ اشک (نشان دهنده) از لحظات گذشته.